برای یونام که از خدامم بیشتر میپرستمش

به تو که پاره‌ی تنمی...

گاهی آدم اشتباه می‌کنه،
نه از روی بی‌محبتی،
نه از روی بی‌فکری،
فقط چون آدمه...
و من، اون آدمم که دل تو رو شکوندم،
دلِ نازنینِ تو رو،
که از جنس نور بود و نوازش.

ببخش منو،
اگه یه لحظه فراموش کردم چقدر بودنت برام حیاتی‌ـه،
اگه یه کلمه‌ی نابه‌جا،
یه سکوتِ بی‌وقت،
یه رفتارِ بی‌فکر،
باعث شد دلت بلرزه.

تو فقط رفیق نیستی،
تو پاره‌ی تن منی،
اون تکه‌ای که اگه نباشه،
من دیگه خودم نیستم.

اگه هنوز یه گوشه‌ی دلت برام جا مونده،
اگه هنوز می‌تونی صدای بغضمو بشنوی،
بدون که دلم با تمام توانش داره صدات می‌کنه.
برگرد...
نه فقط به من،
به خودمون.
@vcxrt